Ελαιόλαδο, συχνές ερωτήσεις

Τι σημαίνει «εξαιρετικό παρθένο» ελαιόλαδο; 
Εξαιρετικό Παρθένο ονομάζεται το ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας, που χαρακτηρίζεται από την τέλεια γεύση και το άρωμα, και έχει μέγιστη οξύτητα 0,8% (σε ελαϊκό οξύ).
Η πλειοψηφία των ελαιολάδων (80%) που παράγεται στην Ελλάδα είναι εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, επειδή παράγεται με ψυχρή έκθλιψη από τις ελιές μέσα σε 24 ώρες από τη συγκομιδή. 

Τι είναι Π.Ο.Π. Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο;  
Π.Ο.Π. σημαίνει Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης. To εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που φέρει το σήμα Π.Ο.Π. και είναι πάντα σε αριθμημένες συσκευασίες πρέπει αποδεδειγμένα να έχει χαρακτηριστικά του τόπου καταγωγής και του τρόπου παραγωγής των αγροτών της περιοχής. Έτσι, τα προϊόντα Π.Ο.Π. απαιτούν όλα τα στάδια της διαδικασίας παραγωγής τροφίμων να γίνονται στην αναφερόμενη περιοχή.

Γιατί είναι σημαντικό το σήμα Π.Ο.Π.;  
Η πιστοποίηση Π.Ο.Π. δημιουργήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 1992, ως ένας τρόπος για να εξασφαλίσει την ποιότητα και την αυθεντικότητα των τροφίμων που καταναλώνουμε, αλλά και ως ένας τρόπος για να βοηθήσει στην προώθηση των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων που έχουν ιδιαίτερη αξία λόγω του τρόπου ή του τόπου στον οποίο παράγονται.
Τι είναι η ψυχρή έκθλιψη;  
Πολλά ελαιόλαδα χαρακτηρίζονται ως προϊόντα ψυχρής έκθλιψης, ή πίεσης εν ψυχρώ, που περιγράφει τη θερμοκρασία στην οποία παράγεται το ελαιόλαδο.

Οι εμφιαλωτές ελαιολάδου στην Ε.Ε., πρέπει να αποδείξουν ότι η θερμοκρασία έκθλιψης και μάλαξης  ήταν κάτω από 27°C (80°F). 
Σε χώρες εκτός Ε.Ε. δεν εφαρμόζεται αυτός ο κανονισμός, έτσι ο καταναλωτής δεν έχει καμία διαβεβαίωση για τη θερμοκρασία έκθλιψης.

Η θερμοκρασία έκθλιψης και μάλαξης είναι κρίσιμη, λόγω της επίδρασης που έχει στην ποιότητα του ελαιολάδου.

Οι υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τα αρώματα και αυξάνουν το επίπεδο οξύτητας, παράγοντας έτσι ελαιόλαδα κατώτερης ποιότητας. Επιπλέον, η περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες, αντιοξειδωτικά και βιταμίνες που υπάρχουν στο ελαιόλαδο, μειώνεται από τις υψηλότερες θερμοκρασίες. 


Γιατί τα παραδοσιακά ελαιοτριβεία με Μυλόπετρες παράγουν καλύτερα ποιοτικά ελαιόλαδα;  
Τα παραδοσιακά ελαιοτριβεία με Μυλόπετρες ασκούν λιγότερη πίεση στη φλούδα και στο κουκούτσι της ελιάς και παράγουν πιο αγνό και πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και βιταμίνες ελαιόλαδο.
Επιπλέον, με αυτή τη μέθοδο, απαιτείται ελάχιστη χρήση νερού προστατεύοντας έτσι τις πολυφαινόλες.

Τι διάρκεια ζωής έχει το ελαιόλαδο;
Το ελαιόλαδο έχει μεγάλη διάρκεια ζωής (περίπου 18 μήνες, αν είναι σωστά αποθηκευμένο). Διατηρεί τις φυσικές του ιδιότητες, λόγω της παρουσίας των φυσικών αντιοξειδωτικών.

Πότε είναι το ελαιόλαδο ακόμα βρώσιμο, όταν φαίνεται θολό ή άσπρο; 
Ναι. Η νέφωση είναι ένα φυσικό φαινόμενο που οφείλεται στην έκθεση σε χαμηλή θερμοκρασία, κάτω από 8°C / 46°F. Ωστόσο, το ελαιόλαδο δεν θα χάσει καμία από τις ιδιότητές του, ακόμη και όταν εκτίθεται σε χαμηλές θερμοκρασίες. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, μπορείτε να παρατηρήσετε πολλές φορές αυτό το φαινόμενο, ακόμα και στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Το ελαιόλαδο αποκτά τη διαύγειά του και πάλι, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα σε θερμοκρασία δωματίου.

Πηγή: www.esti.com.gr

Πετιμέζι: το come-back ενός αρχαίου γλυκαντικού (ιδιότητες και συνταγή) .

Παχύρρευστο σιρόπι που φτιάχνεται βράζοντας τον μούστο. Πλούσιο σε ενέργεια, σίδηρο και ασβέστιο. Δεν περιέχει συντηρητικά, χρωστικές, ζάχαρη. Συγκεντρώνει τα περισσότερα θεραπευτικά συστατικά του σταφυλιού και συνήθως χρησιμοποιείται :

• αυτούσιο όπως είναι σε μικρά "πρωινά σφηνάκια" για άμεση ενεργειακή ενδυνάμωση : άριστη πηγή σιδήρου (αναιμίες) καταπραϋντικές ιδιότητες λαιμού, αντικαταθλιπτικό
• για μαριναρίσματα στην μαγειρική, ιδιαίτερα με ξύδι σε γλυκόξυνες σάλτσες και γιά βαλσάμικες σαλάτες
• στην ζαχαροπλαστική ως γλυκαντική ουσία σε ροφήματα, γιαούρτι, μουστοκούλουρα και ιδιαίτερα σιρόπι σε σπιτικές τηγανίτες

Θρεπτική αξία (% ανά 100 γρ.) / Υδατάνθρακες 80.9 / Λιπαρά 0.4 / Πρωτεΐνες 0,9 / Θερμίδες 33 / Ασβέστιο 74mg / Φωσφόρος 40 mg / Σίδηρος 1,2mg

Το πετιμέζι είναι ένα 100% φυσικό προϊόν που φτιάχνεται χωρίς την προσθήκη συντηρητικών, χρωστικών και ζάχαρης, το οποίο μάλιστα διατηρείται πολύ καιρό εκτός ψυγείου. Το σκούρο αυτό παχύρρευστο ελιξίριο γλυκαίνει τον ουρανίσκο του ανθρώπου εδώ και αιώνες. Μια μικρή περιήγηση στο διαδίκτυο με έπεισε ότι το μοναδικό σε γεύση και άρωμα σιρόπι έχει ξαναγεννηθεί στην κυριολεξία από τη στάχτη του (σημ.: το βράσιμο του μούστου με τη στάχτη είναι επιβεβλημένο στην παραδοσιακή συνταγή για πετιμέζι).
Άρθρα για τις θρεπτικές του ιδιότητες, αναφορές στην ιστορία του που πάει πίσω στην Μινωϊκή Κρήτη και βέβαια πολλές και διάφορες συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής.
Με άλλα λόγια το αρχαίο γλυκαντικό μας -να φανταστείτε ότι ο βιολόγος, γαστρονόμος και ρήτορας, μεταξύ άλλων, Αθήναιος (τέλη 2ου- αρχές 3ου μ.κ.χ.αι.) περιγράφει στα γραπτά του μια συνταγή ψαριού με πετιμέζι- κάνει ένα δυναμικό comeback. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν παραδοσιακά το βασικό γλυκαντικό σε κάθε ελληνικό σπίτι, το οποίο εξοστρακίστηκε από τη ζάχαρη. Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να διεκδικήσει τη θέση που του αξίζει.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δημιουργήσει ένα είδος αξιολογικής κλίμακας για τον μούστο που διαφοροποιούσε το γλυκαντικό από το πόσο είχε βράσει και πήξει. Υπήρχε ο γλεύκος που εκτιμάται ότι ήταν κάτι που έμοιαζε με τον φρέσκο μούστο από υπερβολικά ώριμα σταφύλια. Το έψημα ήταν συμπυκνωμένος χυμός σταφυλιών με την πυκνότητα του μελιού, που συχνά αντικαθιστούσε το τελευταίο. Ο εψετός ήταν λίγο λιγότερο πυκνός.
Σήμερα, το πετιμέζι, το κολλώδες σιρόπι που φτιάχνεται βράζοντας και ξαφρίζοντας τον μούστο (τον χυμό των πατημένων σταφυλιών πριν αρχίσει η διαδικασία της ζύμωσης), το βρίσκουμε σε περιοχές και σε χωριά σε όλη την Ελλάδα όπου οι κάτοικοι παράγουν το δικό τους κρασί και σε επιλεγμένα ράφια ορισμένων καταστημάτων στις πόλεις. 

Χρήσεις: 
Στη σύγχρονη κουζίνα, οι χρήσεις του επεκτείνονται πέρα από τη σφαίρα της ζαχαροπλαστικής και προστίθεται σε πιάτα με κρέατα, ψάρια και λαχανικά, σε σάλτσες και ντρέσινγκ προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των σύγχρονων Ελλήνων γαστρίμαργων για κάτι παραδοσιακό, αλλά και καινούργιο. Το πετιμέζι δρα και ως συντηρητικό στη χωριάτικη κουζίνα, ιδίως στα γλυκά του κουταλιού με μελιτζάνα και κολοκύθα. Το πετιμέζι περιχύνεται πάνω σε ψημένο ψωμί, σε τσαλέτια (τηγανίτες από μπομπότα - ένα παλιό πιάτο από τη Σάμο), σε μικρές χορτόπιτες από την Τήνο όπως η φεσκλόπιτα, σε περισσότερα πιάτα στην παραδοσιακή κουζίνα και τουλάχιστον σε ένα γλυκόξινο πιάτο με ψάρι, το σαβόρο, σε διάφορες εκδοχές από τις Κυκλάδες.
Η συνοδεία λουκουμάδων και τηγανίτας είναι το φόρτε του. Υποκαθιστά θαυμάσια τη ζάχαρη στα αφεψήματα, αλλά και στη ζαχαροπλαστική. Χρησιμοποιείται αντί άλλου σιροπιού στο παγωτό και το γιαούρτι. Επίσης στις πράσινες σαλάτες με ξύδι.

Συνταγή:
Βάζουμε το μούστο σε κατσαρόλα και προσθέτουμε 1 κ.σ. στάχτη από καθαρό ξύλο –όχι κάρβουνα!–, ή 1 κ.σ. ασπριά (ασπρόχωμα). Έτσι «κόβουμε» το μούστο. Αφήνουμε να πάρει βράση (προσοχή γιατί φουσκώνει και χύνεται!). Σβήνουμε τη φωτιά. Στην επιφάνεια του μούστου έχει μαζευτεί ό,τι δεν χρειαζόμαστε. Αφού κόψαμε το μούστο (στην ουσία κόψαμε το βρασμό του), αφαιρούμε με μια κουτάλα προσεκτικά ό,τι υπάρχει στην επιφάνειά του. Τον αφήνουμε να σταθεί μέχρι την επόμενη ημέρα και να κατακάτσει το υγρό.
Θα χρειαστούμε πολύ ψιλό τουλπάνι διπλωμένο 3-4 φορές ή φίλτρο του καφέ (γαλλικού) με τούλι. Με προσοχή, χωρίς να αναταράξουμε το μούστο και φροντίζοντας να μείνουν τα κατακάθια στην κατσαρόλα, τον σουρώνουμε 2 φορές σε καθαρή κατσαρόλα. Μέχρι εδώ η διαδικασία είναι ίδια για όλες τις παρασκευές. Με τον κομμένο μούστο, ο οποίος διατηρείται στο ψυγείο για 3 ημέρες και στην κατάψυξη για 3 μήνες, μπορούμε να φτιάξουμε μουσταλευριά, μουστοκούλουρα, μουστόπιτα κ.λπ.
Για να κάνουμε το πετιμέζι, παίρνουμε τον κομμένο μούστο, αμέσως μόλις τον σουρώσουμε, και τον βάζουμε σε κατσαρόλα. Τον αφήνουμε να πάρει βράση και ξαφρίζουμε όποτε είναι αναγκαίο. Σιγοβράζουμε το μούστο για αρκετή ώρα, περίπου 1 ώρα και 30΄, ανάλογα με την ποσότητα, μέχρι η υφή του να είναι σαν αραιό σιρόπι. Μπορούμε να το κάνουμε όσο πυκνό ή αραιό θέλουμε (αν το δέσουμε, δηλαδή το βράσουμε, πάρα πολύ, τότε μπορεί να ζαχαρώσει). Αφού το ετοιμάσουμε, το διατηρούμε σε αποστειρωμένα μπουκάλια εκτός ψυγείου για πολλούς μήνες. Είναι ιδανικό για βινεγκρέτ, για γλυκά και για ιδιαίτερες παρασκευές στην κουζίνα με κρέας και κυνήγια.
ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ: Αν πάρετε καλό μούστο, θα έχετε τέλειο πετιμέζι. Η αναλογία που χρειάζεστε εξαρτάται από το πόσο πετιμέζι θέλετε να φτιάξετε. Να θυμάστε ότι χρησιμοποιώντας 2,5 λίτρα μούστο θα πάρουμε περίπου 500-600 ml πετιμέζι.


Στην ενότητά μας "φτιάχνω μόνος - τρόφιμα", θα βρείτε αρκετές ακόμη συνταγές και πρωτότυπες ιδέες!!

Πηγή: www.allotropon.gr
Πηγή: meetarteat.blogspot.gr
Πηγή: argiro.gr

Τα μυστικά όσων δεν αρρωσταίνουν!

1] Στρεσάρονται λιγότερο 
Σε περιόδους έντονου άγχους, ο οργανισμός, για να υποστηριχτεί η κατάσταση εγρήγορσης, παράγει μεγάλες ποσότητες αδρεναλίνης και κορτιζόλης και παράλληλα καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, με αποτέλεσμα να μειώνεται έτσι η ικανότητά του να καταπολεμά βακτήρια και ιούς. Στην περίπτωση που προκληθούν μόνιμες διαταραχές στο ανοσοποιητικό σύστημα εξαιτίας του στρες και συντρέχουν και άλλοι παράγοντες, όπως π.χ. μια γενετική προδιάθεση, δεν είναι απίθανο το ανοσοποιητικό σύστημα να αρχίσει να αντιμετωπίζει τον ίδιο τον οργανισμό σαν ξένο σώμα και συχνά να στρέφεται εναντίον διάφορων οργάνων, προκαλώντας αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ. ρευματοειδή αρθρίτιδα, θυρεοειδίτιδα). Έρευνες δείχνουν, επίσης, ότι οι αγχωμένοι άνθρωποι κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιακές νόσους, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ή άλλες παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος (π.χ. γαστρίτιδα, έλκος) και αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ψυχικών διαταραχών, όπως η κατάθλιψη. Το άγχος έχει επιπτώσεις και στη γυναικεία γονιμότητα, στην υγεία του δέρματος, επηρεάζει το μεταβολισμό και συνδέεται με στυτική δυσλειτουργία, ενώ συχνά επιδεινώνει ήδη υπάρχοντα προβλήματα υγείας, όπως π.χ. η οστεοπόρωση και το βρογχικό άσθμα.
Δείτε: 10 τρομακτικές επιπτώσεις του στρες στον οργανισμό.

Υγεία, Νόσος και Στρες. Γιατί αρρωσταίνουμε και τι μπορούμε να κάνουμε για να παραμείνουμε υγιείς.

[2] Αγαπούν τα βακτήρια 
Αφήστε τα παιδιά σας να παίξουν με το χώμα, μην πλένετε συνεχώς τα χέρια σας με αντιβακτηριδιακό σαπούνι, σταματήστε να ανησυχείτε αν το σπίτι σας είναι αρκετά καθαρό. Με λίγα λόγια, βάλτε λίγη βρομιά στη ζωή σας! Αυτό συμβουλεύουν οι ειδικοί, αφού έχει πλέον αποδειχθεί πως η υπερβολική καθαριότητα μπορεί να ευθύνεται εν μέρει για την εκδήλωση άσθματος, εκζεμάτων και γενικότερα αλλεργίας, κυρίως στα παιδιά. Μάλιστα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Μπρούνελ του Λονδίνου παρακολούθησαν περισσότερα από 13.000 παιδιά από την εμβρυϊκή τους ηλικία μέχρι και μετά την ηλικία των 16 ετών και βρήκαν ότι οι γυναίκες που χρησιμοποιούσαν πολλά οικιακά προϊόντα καθαρισμού στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους ή σύντομα μετά τη γέννα, αύξαναν τον κίνδυνο εμφάνισης άσθματος των παιδιών τους. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι τα ποσοστά αλλεργιών στους ανθρώπους που ζουν σε «αποστειρωμένα» διαμερίσματα της πόλης είναι υψηλότερα από αυτά όσων κατοικούν στην επαρχία. Η επαφή μας από μικρή ηλικία με τα μικρόβια βοηθά στη δημιουργία αντισωμάτων, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό μας σύστημα και άρα την άμυνα του οργανισμού μας απέναντι στις αρρώστιες. 

[3] Προτιμούν τις φυσικές θεραπείες με βότανα 
Μπορεί η δυτική ιατρική να καταφεύγει συνήθως στα φάρμακα ως μόνο τρόπο αντιμετώπισης όλων των προβλημάτων υγείας, κανείς όμως δεν μπορεί να παραβλέψει και το ρόλο της φύσης. Πρώτος ο Ιπποκράτης είχε μιλήσει για τη δύναμη των φυτών και των βοτάνων που, χάρη στις ιδιότητές τους, συμβάλλουν στην αντιμετώπιση πολλών ασθενειών. Μάλιστα, από τα περίπου 250 φυτά που χρησιμοποιούσε στους ασθενείς του, αρκετά αποτελούν τη βάση ακόμα και σύγχρονων φαρμάκων. Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ο καθένας μπορεί να βρει ένα πολύτιμο βότανο για κάθε πρόβλημα (π.χ. υπέρταση, παχυσαρκία, εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα). Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, πως θα πρέπει να προμηθευτούμε όποιο βότανο υπάρχει στην αγορά για να παραμείνουμε υγιείς. Μια μικρή αλλαγή στην καθημερινότητά μας είναι μια αρχή. Η συστηματική κατανάλωση πράσινου τσαγιού, για παράδειγμα, μειώνει την αρτηριακή πίεση και το λίπος, ενώ φαίνεται να έχει ακόμα και αντικαρκινική δράση χάρη στις πολυφαινόλες που περιέχει, γνωστές ως κατεχίνες.
Εδώ θα δείτε και κάποιες συνταγές για πρόληψη/θεραπεία.

[4] Κοιμούνται περισσότερο 
Ο επαρκής ύπνος, αλλά όχι ο υπερβολικός (πάνω από 8-9 ώρες καθημερινά), θεωρείται παράγοντας μακροζωίας. Μάλιστα, έρευνα από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ έδειξε ότι όσοι κοιμούνται περισσότερες από 6 ώρες την ημέρα είναι πιο πιθανό να ζήσουν περισσότερα χρόνια. Η έλλειψη ύπνου έχει ουσιαστικά αντίστοιχες επιπτώσεις στον οργανισμό με τις καταστάσεις στρες, αφού παράγεται περισσότερη κορτιζόλη (γνωστή ως «ορμόνη του στρες»), η οποία ανεβάζει την πίεση του αίματος, αυξάνοντας τις πιθανότητες καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων. Επίσης, μελέτες σε ανθρώπους που εργάζονται νύχτα δείχνουν αυξημένα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του μαστού και του εντέρου. Οι επιστήμονες αποδίδουν τα υψηλά ποσοστά στο γεγονός ότι τα άτομα αυτά εκτίθενται στο φως το βράδυ, επομένως ο οργανισμός τους παράγει λιγότερη μελατονίνη, ορμόνη που θεωρείται ότι έχει προστατευτική δράση απέναντι στον καρκίνο. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια απέδειξαν επίσης ότι οι ενήλικοι που κοιμούνται λίγες ώρες καθημερινά έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκοι. Οι ώρες ύπνου που χρειάζεται ο καθένας για να ξεκουραστεί είναι βέβαια θέμα ιδιοσυγκρασίας. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όμως, ο κίνδυνος εμφάνισης ασθενειών αυξάνεται όταν κοιμόμαστε λιγότερες από 6-7 ώρες.
Δείτε: Αϋπνία: Καταπολεμήστε την με την διατροφή και τα κατάλληλα βότανα!


[5] Τρώνε λιγότερο
Εδώ και δεκαετίες, οι επιστήμονες γνωρίζουν, από μελέτες σε ζώα, ότι η κατανάλωση λιγότερων θερμίδων καθημερινά συνεπάγεται επιπλέον χρόνια ζωής. Μελετητές όμως από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν ανακάλυψαν ότι η μειωμένη κατανάλωση θερμίδων συνδέεται και στους ανθρώπους με μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, καρδιακών νοσημάτων και διαβήτη. Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, για να επιμηκύνουμε τη ζωή μας και φυσικά να απομακρύνουμε τον κίνδυνο νοσημάτων που σχετίζονται με τα παραπανίσια κιλά (π.χ. διαβήτης, υπέρταση, αυξημένα λιπίδια στο αίμα κλπ.), πρέπει να περιορίσουμε πρώτα από όλα τις θερμίδες που προέρχονται από τα απλά σάκχαρα (όπως η ζάχαρη), αφού η αύξηση της ινσουλίνης που προκαλούν, φαίνεται να σχετίζεται με τη μείωση του προσδόκιμου ζωής μας.

[6] Κάνουν συχνά αποτοξίνωση 
Πολλά από τα χημικά που χρησιμοποιούνται σήμερα, όπως π.χ. οι διοξίνες και τα PCBs, δεν υπήρχαν στο περιβάλλον τον προηγούμενο αιώνα. Ίσως αυτή να είναι και η αιτία που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αυξηθεί τα ποσοστά εμφάνισης ασθενειών (π.χ. καρκίνων) που σχετίζονται με την έκθεση σε τοξικές ουσίες, λένε οι ειδικοί. Αν και δεν υπάρχουν αρκετά επιστημονικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τα οφέλη της αποτοξίνωσης, μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά μας που θα βοηθήσουν να απαλλαγούμε από τα συσσωρευμένα στο σώμα μας χημικά δεν μπορεί παρά να ωφελήσουν την υγεία μας. Αναλυτικό πρόγραμμα αποτοξίνωσης θα βρείτε στο «Φάκελο Αποτοξίνωση», στη σελ. 22 αυτού του τεύχους.
Εδώ θα βρείτε τρόπους και συνταγές αποτοξίνωσης

[7] Διατηρουν την ισορροπία του pH τους 
Το σώμα είναι υγιές όταν διατηρεί την αλκαλική/όξινη ισορροπία του (το pH) σε κανονικά επίπεδα (ουδέτερο είναι το 7). Αν τα επίπεδα του pH είναι χαμηλότερα από το μέσο όρο, εμφανίζονται συμπτώματα (π.χ. αίσθημα κόπωσης, στομαχικά προβλήματα). Εμπλουτίζοντας τη διατροφή μας με λαχανικά, περιορίζουμε τον κίνδυνο να υπάρχει αυξημένο όξινο περιβάλλον στο σώμα και θωρακίζουμε την υγεία του οργανισμού μας.
Δείτε: Αλκαλική Διατροφή. Μέρος 1 και 2

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΝ κ.ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗ, ειδικό παθολόγο.

Πηγή: www.vita.gr

Σμύρνα, η ιερή

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοσή η σμύρνα είναι ένα από τα δώρα που έφεραν οι Τρεις Μάγοι στο νεογέννητο Χριστό, ενώ με ίδιο βότανο άλειψε τα πόδια Του η Μαρία Μαγδαληνή.

Η σμύρνα (Commifora myrra) είναι μία ρητίνη (ρετσίνι) στο χρώμα της σκουριάς, που εξάγεται από δέντρα του είδους Commiphora ή Balsamodendron, που φύονται στη Μέση Ανατολή και την Αιθιοπία. Αυτός ο θησαυρός της Ανατολής είναι μια ρητίνη που βρίσκεται στον παχύ στραβό κορμό και στους βλαστούς ενός μικρού δένδρου που φύεται στη Σομαλία, στην Ανατολική Αφρική, αλλά και στην Ασία. Τα μικρά του φύλλα έχουν αγκαθωτές άκρες και από τους βλαστούς φυτρώνουν λευκά η πράσινα ανθάκια.

Έχει μία έντονη χαρακτηριστική οσμή και μια γεύση στυφή και ελαφρώς πικρή. Αυτή είναι η σμύρνα, που στην εβραϊκή γλώσσα σημαίνει πικρία! Γνωστή από την αρχαιότητα για τις θαυματουργές επιδράσεις της σε ανοιχτές πληγές η ρητίνη (πλούσια σε αλκοόλες και τερπένια), είναι στυπτική και αντιμικροβιακή. Έχει αντισηπτική δράση και πολύ καλά αποτελέσματα στις παθήσεις των βλεννογόνων του στόματος και του λάρυγγα. Από τη σμύρνα με απόσταξη παίρνουμε το αιθέριο έλαιο, το μύρο, που το χρησιμοποιούσαν και στην Αρχαία Ελλάδα σαν επουλωτικό! Είναι τοπικό αναισθητικό, αντιμικροβιακό, αντιφλεγμονώδες και αναλγητικό!
Συνταγή: Βάλτε σε 15ml αμυγδαλέλαιο, 1 ml αιθέριο έλαιο μύρου και κάντε εντριβές στο στήθος ή στην πλάτη σε περιπτώσεις βρογχίτιδας ή κρυολογήματος.

Μέντα, η μεθυστική!


H μέντα είναι ποώδες αρωματικό φυτό της οικογένειας των χειλανθών. Έχει άνθη ευωδιαστά, λευκά ή ιώδη, χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική και στη μαγειρική ως καρύκευμα, καθώς και ως αφέψημα ή αιθέριο έλαιο. Υπάρχουν τρία διαφορετικά είδη, η Μέντα η πιπερώδης (Mentha piperita), η πράσινη μέντα , κοινώς δυόσμος (Mentha viridis), η μέντα η πουλέγιος (Mentha pulegium), κοινή ονομασία φλισκούνι. Το όνομα μέντα προέρχεται από το λατινικό mentha, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το αρχαιοελληνικό μίνθη. Η Μίνθη ήταν μια Νύμφη , που ο Άδης επιζήτησε να κάνει ερωμένη του. Η Περσεφόνη ή, κατ' άλλους συγγραφείς, η Δήμητρα καταδίωξε την άμοιρη και την ποδοπάτησε. Κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου της, ο Άδης δεν τη βοήθησε καθόλου. Περιορίστηκε μόνο να τη μεταμορφώσει σε ένα φυτό, που ξαφνικά φύτρωσε για πρώτη φορά στο βουνό Μίνθη της Τριφυλλίας. Είναι η γνωστή μέντα, αφιερωμένη από τότε στο θεό του σκοταδιού.

Η μέντα τονώνει την παραγωγή χολής και τη λειτουργία του συκωτιού. Έχει αντισπασμωδικές, αντιεμετικές, αντισηπτικές ιδιότητες, βοηθά στη χώνεψη και είναι καταπραϋντική στο κοινό κρυολόγημα και το βήχα. Οι αρχαίοι Έλληνες έτριβαν το τραπέζι με δυόσμο πριν από το γεύμα. Επίσης, αρωμάτιζαν το νερό τού μπάνιου. Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός χρησιμοποιούσαν την μέντα κατά της δυσπεψίας, κατά των νευρικών διαταραχών, κατά των ιλίγγων, της αϋπνίας, της γαστρίτιδας, του βήχα, του κρυολογήματος, του πονόλαιμου και ως αντισπασμωδικό. Από τον 6ο αιώνα πρωτοσυναντώνται κρέμες καθαρισμού δοντιών με δυόσμο. Τα ποντίκια φαίνεται να αποφεύγουν τη μυρωδιά του, γι' αυτό και χρησιμοποιείται για την απομάκρυνσή τoυς.

Πηγή: biologion.blogspot.gr


Δείτε: Καθαρισμός των πνευμόνων με λάδι μέντας (peppermint oil) απο τον Δρ Edward F.

Ελαιοθεραπεία: Αποτοξίνωση από το στόμα με τη χρήση λαδιού!

Θεραπεία του στόματος με λάδι για αποβολή των τοξινών: 
Η ελαιοθεραπεία είναι μια απλή αλλά πολύ αποτελεσματική μέθοδος καθαρισμού του αίματος


Έχει αποδειχτεί ευεργετική για πολλές διαταραχές όπως 
  • οι παθήσεις του αίματος
  • πνευμονικές και ηπατικές διαταραχές
  • παθήσεις δοντιών και ούλων
  • πονοκέφαλοι
  • δερματοπάθειες
  • πεπτικά έλκη
  • εντερικές διαταραχές
  • ανορεξία
  • παθήσεις καρδιάς και νεφρών
  • εγκεφαλίτιδα
  • νευρολογικά προβλήματα
  • ένδεια μνήμης
  • γυναικολογικές διαταραχές και οίδημα στο πρόσωπο.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε το λάδι στο στόμα μας για λίγα λεπτά.
Θα χρειαστούμε ελαιόλαδο, ηλιέλαιο ή σησαμέλαιο ψυχρής έκθλιψης
Το πρωί, πριν πάρουμε πρωινό, βάζουμε μία κουταλιά της σούπας λάδι στο στόμα μας, χωρίς να το καταπιούμε
Στριφογυρίζουμε την ποσότητα λαδιού μέσα στο στόμα μας και το περνάμε το μέσα από τα δόντια μας για 3 με 4 λεπτά.
Έτσι, το λάδι θα αναμειχθεί με το σάλιο και θα ενεργοποιηθούν ένζυμα τα οποία προσελκύουν τοξίνες από το αίμα.
Γι' αυτό, είναι σημαντικό να φτύσουμε το λάδι έπειτα από 3 με 4 λεπτά —δεν χρειάζεται να απορροφήσουμε ξανά αυτές τις τοξίνες

Θα διαπιστώσουμε ότι το λάδι αποκτά γαλακτώδες 
λευκό ή κίτρινο χρώμα, αφού είναι κορεσμένο από τοξίνες και δισεκατομμύρια επιβλαβή βακτήρια

Για καλύτερα αποτελέσματα το επαναλαμβάνουμε ακόμη δύο φορές
Κατόπιν ξεπλένουμε το στόμα μας με μισό κουταλάκι του τσαγιού μαγειρική σόδα ή φυσικό θαλασσινό αλάτι.
Αυτό το διάλυμα απομακρύνει τα υπολείμματα λαδιού και των τοξινών.
Μπορούμε, επίσης, να βουρτσίσουμε τα δόντια μας.
Συνιστάται να ξύσουμε και τη γλώσσα μας
Δείτε τι άλλο μπορείτε να κάνετε για τα δόντια σας!
Με την ελαιοθεραπεία θα πάψει η ουλορραγία, και τα δόντια μας θα λευκανθούν

Σε περιόδους νόσησης, μπορούμε να κάνουμε την ελαιοθεραπεία έως τρεις φορές την ημέρα, αλλά μόνο με άδειο στομάχι
Η ελαιοθεραπεία ανακουφίζει το ήπαρ καθώς αποβάλλει τοξίνες που το ήπαρ αδυνατούσε να αποτοξινώσει ή να απομακρύνει από το σώμα.
Αυτό είναι ευεργετικό για όλο τον οργανισμό.
Δείτε:
Το συκώτι μας, μας εξομολογείται και μας συμβουλεύει...


Σύμφωνα με φίλο τις σελίδας: Αυτή η διαδικασία που περιγράφεται παραπάνω είναι και θεραπεία για τα αρθριτικά, τις πρώτες μέρες εξαφανίζει τους πόνους και τις επόμενες τα πρηξίματα από τις αρθρώσεις.

Πολλοί ρωτάνε τι είναι το λάδι ψυχρής έκθλιψης: Ελαιόλαδο, συχνές ερωτήσεις

Στην ενότητά μας, "Αποτοξίνωσις", θα βρείτε πολλές συμβουλές, τρόπους και συνταγές να απομακρύνετε τις βλαβερές τοξίνες από τον οργανισμό σας!

Το είδα: alttherapy.blogspot.gr

Μάραθος και Μαραθόριζα (Φινόκιο)


Ο μάραθος (Foeniculum vulgare) είναι μονοετής πόα και ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδανθών.
ΕΔΑΦΟΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ:Η άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης του μάραθου είναι 18-250 C, με όρια ανάπτυξης 4-350 C και όρια αντοχής από 0-400 C. Αποδίδει καλά σε εδάφη μέσης σύστασης, πλούσια σε οργανική ουσία, καλά στραγγιζόμενα, με καλό πορώδες και pH 6-7. Οι απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία είναι μέτριες και οι ποσότητες που υπάρχουν σε ένα καλό γεωργικό έδαφος είναι επαρκείς. Αντιθέτως η καλλιέργεια ωφελείται από την οργανική λίπανση. Οι απαιτήσεις σε νερό είναι μέτριες αλλά σε χρονιά που έχει ανομβρία καλό είναι να υπάρχει δυνατότητα άρδευσης για να μην πέφτει η στρεμματική απόδοση.

ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ:
Ο μάραθος πολλαπλασιάζεται με σπόρο. Η σπορά γίνεται από αρχές Φεβρουαρίου μέχρι μέσα Μαρτίου. Μπορεί να γίνει και αργότερα με την προϋπόθεση ότι υπάρχει δυνατότητα άρδευσης.Η σπορά γίνεται σε καλά προετοιμασμένο χωράφι. Για σπορά με πνευματική μηχανή απαιτούνται 750 γρ./στρ. Για σπορά με το χέρι ή με κοινή σπαρτική απαιτείται διπλάσια ποσότητα.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ:
Ο μάραθος είναι οψιμότερος σε σχέση με τα άλλα φυτικά είδη της ίδιας οικογένειας. Η συγκομιδή γίνεται με θέρισμα των φυτών όταν το 70% των σκιαδίων βρίσκεται . Τα φυτά αφήνονται θερισμένα επιτόπου για 2-3 μέρες και μετά αλωνίζονται με θεριζοαλωνιστική μηχανή. Η απόδοση σε καρπό κυμαίνεται μεταξύ 150 και 200 κιλά το στρέμμα.


Fennel

ΕΧΘΡΟΙ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ:
Ο μάραθος δεν παρουσιάζει ευαισθησία σε εχθρούς και ασθένειες. Εάν προκύψει προσβολή, αντιμετωπίζεται προληπτικά με αμειψισπορά, ορθολογική άρδευση και αν δεν αποδώσουν αυτά με επεμβάσεις φυτοπροστασίας.
ΧΡΗΣΗ:
Το αιθέριο έλαιο του μάραθου χρησιμοποιείται σε καλλυντικά, στην αρωματοποιία και στην βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Ο σπόρος χρησιμοποιείται όπως και του γλυκάνισου για τον αρωματισμό του ούζου και του τσίπουρου. Το αφέψημά του χρησιμοποιείται ως ήπιο ηρεμιστικό.
ΚΑΙ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΝΟΚΙΟ Ή ΜΑΡΑΘΟΡΙΖΑ
Το φινόκιο είναι από πιο γνωστά λαχανικά της κουζίνας των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων οι οποίοι το εκτιμούσαν ιδιαίτερα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες και την νοστιμιά του και το  περιέγραφαν σαν το “καλό και χρήσιμο βότανο”. Είναι  συνδεδεμένο με μύθους και δοξασίες της ελληνικής μυθολογίας και της ελληνικής παράδοσης. Είναι το φυτό που χρησιμοποίησε ο Προμηθέας για να κρύψει την φωτιά που έκλεψε από τους Θεούς για να την δώσει στους ανθρώπους. Με τους σπόρους του ακόμη έκαναν και φυλαχτά που τα κρεμούσαν στην εξώπορτα για προστασία από μάγια, βασκανείες κ.λ.π.
Το ελληνικό του όνομα είναι μαραθόριζα. Είναι ουσιαστικά η ρίζα του μάραθου, ένας μεγάλος άσπρος βολβός  που αποτελείται από τραγανές  αρωματικές φλούδες του λαχανικού που καλύπτουν η μία την άλλη. Το καλλιεργημένο φινόκιο είναι μεγάλη ρίζα ενώ το άγριο έχει πολύ μικρή ρίζα και μεγάλους σκληρούς και λεπτούς μίσχους που μοιάζουν με τον άνιθο. O άγριος μάραθος φυτρώνει σχεδόν παντού και με τους σπόρους του αρωματίζουμε κρέατα, παστά και τουρσιά. Η γεύση και το άρωμα του φινόκιο μας θυμίζει ούζο και ταιριάζει απόλυτα με αυτό στην μαγειρική. Συνδυάζεται ιδανικά με θαλασσινά και εσπεριδοειδή ενώ ωμό σε σαλάτες είναι τραγανό με ευχάριστη δροσερή  έντονη γεύση που μπορεί όμως να καλύψει τις υπόλοιπες γεύσεις. Μαγειρεμένο αποκτά μια βελούδινη υφή και πιο απαλή γεύση και συνοδεύει ιδανικά χοιρινό και ψάρια. Στην Ιταλία το τηγανίζουν παναρισμένο ή το ψήνουν στο γκριλ και το περιχύνουν απλά με ελαιόλαδο και λεμόνι, στην Γαλλία το γκρατινάρουν στον φούρνο με μπεσαμέλ και εδώ στην Ελλάδα έχουμε πολλά πιάτα όπως κατσικάκι με  μάραθο, χταπόδι ή σουπιές με μαραθόριζα, χορτόπιτες, μάραθος με αγγινάρες και κουκιά.
Όταν διαλέγουμε φινόκιο προεσέχουμε να έχει λαμπερό άσπρο χρώμα χωρίς κίτρινες άκρες, να είναι σχετικά βαρύ για το μέγεθός του ενώ ενδεικτικό σημάδι της φρεσκάδας του είναι τα τρυφερά πράσινα φυλλαράκια στο πάνω μέρος της ρίζας.
Πώς σας ωφελεί: Είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Τα σημαντικότερα φυσικά συστατικά της, η ανηθόλη και η φεγχόνη, δρουν κατά της δυσκοιλιότητας και της δυσπεψίας. Είναι, επίσης, καλή πηγή φυτικών ινών.



Θεωρείται από λαογραφία ότι αυτό το χορτάρι έχει μυστηριώδη vitalistic χαρακτήρες. Πίστευαν ότι το φίδι θα χωνέψει το μάραθο για να ρίξει το δέρμα του και να οξύνει την όραση του. Ομοίως, πίστευαν ότι αυτό το χορτάρι έχει μια αναζωογονητική επίδραση στον άνθρωπο και βοηθά την όραση. Επιπλέον, το μάραθο διεγείρει τη γαλουχία και απώλεια βάρους. Η κατανάλωση σε υπερβολικές ποσότητες του μάραθου δεν ενδείκνυται γιατί μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκές συσπάσεις, ακόμη και παραισθήσεις.

Το Μάραθο περιέχει πολλά μέταλλα και βιταμίνες: 

βιταμίνη C, φυτικές ίνες, μαγγάνιο, potasium, μαγνήσιο, ασβέστιο, σίδηρο, βιταμίνη Β3 κλπ. Η βιταμίνη C από το βολβό του φυτού είναι antibacterian και πολύ χρήσιμο για το ανοσοποιητικό σύστημα.Επιπλέον, η λάμπα μάραθο είναι μια σημαντική πηγή ινών που συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης. Επίσης, οι ίνες από αυτό το βότανο μπορεί να αποτρέψει καρκίνο του εντέρου, λόγω του γεγονότος ότι μπορούν να εξουδετερώσουν τις τοξίνες και καρκινικές ουσίες από τα έντερα. Το χορτάρι είναι πλούσιο σε potasium - ένα βασικό μεταλλικό στοιχείο που βοηθά στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης που μπορεί να προκαλέσει καρδιακή προσβολή.

Όπως όλα τα βότανα έτσι και ο μάραθος έχει τις ρίζες του στα βάθη της αρχαιότητας όπου το χρησιμοποιούσαν ως θεραπευτικό και το θεωρούσαν σύμβολο της επιτυχίας. Ισχυρό αντίδοτο για τις δηλητηριάσεις από τσιμπήματα φιδιών και σκορπιών καθώς και για τα δηλητηριώδη μανιτάρια. Αργότερα εκτιμήθηκε περισσότερο ως αρωματικό για κρέατα και ψάρια. Έχει έντονη τονωτική και αντισηπτική δράση και επειδή ο σπόρος του περιέχει αιθέριο έλαιο καταπολεμά την κακοσμία του στόματος και θεωρείται ότι η χρήση του σε φαγητά και ροφήματα αυξάνει την ερωτική επιθυμία. Μεταγενέστερες έρευνες προτείνουν τον μαραθόσπορο ως εξαιρετικό λιποδιαλυτικό.

Οι κύριες χρήσεις του είναι στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική, την αρωματοποιία και την οινοπνευματοποιία. Από το μάραθο επίσης παρασκευάζονται φάρμακα όπως σιρόπια, ενώ λένε πως βοηθάει στην παραγωγή γάλακτος στις θηλάζουσες μητέρες. Από τους σπόρους του μάραθου, φτιάχνεται αιθέριο έλαιο.
Επίσης καταπολεμά την κακοσμία του στόματος. Στο μάραθο αποδίδονται και καλλυντικές ιδιότητες και φημίζεται για την τονωτική και αντισηπτική του δράση.
Χρησιμοποιείται για τον πόνο των ματιών, της κυστίτιδας, των αρθριτικών. Προφυλάσσει από τη γρίπη, το βήχα, τον κοκίτη, το άσθμα, τις στομαχικές διαταραχές, τη ναυτία, τους κοιλιακούς πόνους των παιδιών. Είναι ευεργετικός στα μαλλιά και αντιρυτιδικός. Βοηθάει στη χλωρίδα του εντέρου, ανακουφίζει το ευερέθιστο έντερο. Στην αρχαιότητα χρησιμοποιείτο κατά την εμμηνόρροια για τους πονόκοιλους.

Πηγή: www.fytokomia.gr και εδώ

Μανιτάρι συρρικνώνει καρκινικούς όγκους


Το μανιτάρι Maitake θα μπορούσε να βοηθήσει στην καταπολέμηση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης και του προστάτη, ασθένειες που σκοτώνουν κάθε χρόνο χιλιάδες ανθρώπους.
Το Maitake είναι ένα μανιτάρι που χρησιμοποιείται κυρίως στην κινεζική κουζίνα και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα δυνητικό όπλο κατά του καρκίνου, αφού, σύμφωνα με νέα

μελέτη, συρρικνώνει τους όγκους μέχρι και 75 τοις εκατό. Μορφολογικά ο μύκητας αυτός μπορεί να μεγαλώσει και να αποκτήσει μέχρι και οκτώ εκατοστά διάμετρο.
Ο Δρ Sensuke Konno ανακάλυψε ότι ο συνδυασμός μιας μικροσκοπικής ποσότητας συμπυκνωμένου εκχυλίσματος του μανιταριού αυτού, μαζί με μια αντι-πρωτεΐνη του καρκίνου -που ονομάζεται ιντερφερόνη άλφα, οδηγεί σε μείωση της ανάπτυξης καρκινικών κυττάρων στην ουροδόχο κύστη και στον προστάτη σε ασθενείς με καρκίνο, έως και τρία τέταρτα.

Οι αντι-πρωτεΐνες του καρκίνου, που χρησιμοποιούνται και σε άλλες θεραπείες, είναι αναγκαίες μόνο σε μικρές δόσεις, σύμφωνα με την έρευνα ομάδας επιστημόνων στο New York Medical Center, η οποία δημοσιεύθηκε στην British Journal of Urology.

Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα αυτή, οι ειδικοί θεωρούν ότι οι δύο αυτές ουσίες όταν χρησιμοποιούνται μαζί και σε χαμηλές δόσεις, μπορούν να ενεργοποιήσουν ένα ένζυμο το οποίο ελέγχει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.

Ο Δρ Konno αναφέρθηκε σε αυτό, τονίζοντας ότι είναι ένα «πολύ σημαντικό» επίτευγμα και συμπλήρωσε ότι ο συνδυασμός αυτός «δεν βελτιώνει μόνο την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, αλλά επίσης και την ποιότητα ζωής των ασθενών, αφού μειώνονται σημαντικά οι συμβατικές θεραπείες, οι οποίες ακολουθούνται από πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες.


Πηγή: www.capitalhealth.gr


Μαϊντανός για ενέργεια και ζωντάνια!


Σου αρέσει ο μαϊντανός; Δε λέω να τον φας σκέτο αλλά αν διαβάσεις παρακάτω το πόσο υπερβιταμινούχος είναι, ίσως και αύριο το πρωί αντί για καφέ προτιμήσεις να περάσεις ένα ματσάκι από τον αποχυμωτή. Αν έχεις δικό σου σε γλάστρα ή στον κήπο ακόμα καλύτερα… και φρέσκο θα τον φας και τζάμπα!
Ο Μαϊντανός είναι τίγκα στις βιταμίνες και τη Χλωροφύλλη! Σε γεμίζει με θρεπτικά συστατικά που βοηθάνε το σώμα σου να λειτουργεί στην εντέλεια. Είναι άκρως αλκαλικός και αποτοξινωτικός και ανά θερμίδα έχει περισσότερη βιταμίνη C και σίδηρο από κάθε άλλο τρόφιμο που είναι στο τυπικό μας διαιτολόγιο.
μαϊντανός είναι διετές, ιθαγενές φυτό που ανήκει στο γένος Πετροσέλινον (Petroselinum) της οικογένειας των Σελινοειδών (Apiaceae) (συν. Σκιαδοφόρων (Umbelliferae)). Καλλιεργείται στις εύκρατες περιοχές για τα φύλλα του που χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και σε διάφορες σαλάτες.
Ήταν γνωστός στους αρχαίους Έλληνες που τον χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό βότανο αλλά και ως φάρμακο σε διάφορες παθήσεις.
Κατά τον πρώτο χρόνο ανάπτυξης του φυτού εμφανίζονται τα σύνθετα κατσαρά βαθυπράσινα φύλλα σχηματίζοντας ομάδες.
Στην συνέχεια εμφανίζονται διάφορα ψηλά ανθοφόρα στελέχη που στην κορυφή τους φέρουν μικρά κιτρινοπράσινα άνθη και ακολουθούνται από μικρά σπόρια.
Τα φύλλα του μαϊντανού είναι πλούσια σε βιταμίνη C, ενώ περιέχουν και αιθέρια έλαια. Εκτός από φρέσκα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και αποξηραμένα.
Κάποια ποικιλία μαϊντανού σχηματίζει μια μεγάλη ρίζα όμοια με του σέλινου και τρώγεται βραστή σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιείται όχι μόνο ως συστατικό αλλά και ως διακοσμητικό σαλατών ή πιάτων κρέατος, ενώ στην Τουρκία, χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες στη σαλάτα, είτε μαζί με ψιλοκομμένη τομάτα είτε και μόνος του.
100 Γραμμάρια Μαϊντανού έχουν 222% της απαιτούμενης ημερήσιας ποσότητας βιταμίνης C, 168% της βιταμίνης Α και 34% του σιδήρου!… και αυτά μόνο με 36 θερμίδες… Και κάτι ακόμα σημαντικό: 3 γραμμάρια πρωτεΐνης που είναi σχεδόν πλήρης..! Λείπει λίγο από το αμινοξύ που υπάρχει στα σιτηρά. Για αυτό μία εξαιρετική υπερπλήρης διατροφικά συνταγή είναι το Ταμπουλέ που παντρεύει μπόλικο μαϊντανό με θρεπτικό πλιγούρι. 
O Μαϊντανός είναι κορυφαία τροφή Μαγειρικής Οικονομίας.
Πρόκειται για έναν διατροφικό θησαυρό σε πολύ οικονομική τιμή, με μεγάλες συγκεντρώσεις βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Τον βρίσκουμε όλο το χρόνο και μπορούμε εύκολα να τον καλλιεργήσουμε σε γλάστρες, ακόμα και στο μπαλκόνι διαμερίσματος. Μία μεγάλη μαϊντανοσαλάτα με κρεμμύδι, λεμόνι και λάδι μπορεί να μπει στη διατροφή μας και να μας γλιτώσει από ακριβές σαλάτες, ανάγκη για συμπληρώματα διατροφής αλλά και ιατρικές επισκέψεις!

Λεβάντα


Η λεβάντα είναι ένα γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια “χειλανθή”.
Υπάρχουν δύο είδη λεβάντας.
Η λεβάντα η στοιχάδα που φυτρώνει στα πεδινά πετρώδη μέρη και η λεβάντα σταχύς που φυτρώνει σε τόπους πετρώδεις.
Από τα δύο αυτά είδη και περισσότερο από το δεύτερο, παίρνουν με απόσταξη ένα αρωματικό αιθέριο λάδι, το οποίο χρησιμοποιούν για να φτιάχνουν με την αρωματική λοσιόν και τα αρωματικά σαπούνια.Τ ο αιθέριο αυτό λάδι έχει αντισηπτικές και επουλωτικές ιδιότητες. Το όνομά της προέρχεται από το λατινικό ρήμα lavare, που σημαίνει "πλένω".
Είναι φυτό αρωματικό – φαρμακευτικό και εκτός από αφέψημα χρησιμοποιείται πάρα πολύ και ως αιθέριο έλαιο. Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στη σαπωνοποιία και την φαρμακοποιία.
Τα άνθη του τοποθετούνται στις ντουλάπες, τις αρωματίζουν και διώχνουν το σκώρο.
Επίσης θεωρούνται ότι ενεργούν κατά του βήχα, του άσθματος, του κοκίτη, της γρίπης και της λαρυγγίτιδας.
Η λεβάντα καταπραΰνει τους νευρόπονους του στομάχου και ηρεμεί το νευρικό σύστημα, γιατί δρα ως χαλαρωτικό.
Είναι ιδανικό για τις αϋπνίες και το στρες, βοηθά τις ημικρανίες και τους πονοκεφάλους

Οι θεραπευτικές ιδιότητες της άγριας λεβάντας είναι αναρίθμητες.
Αυτό οφείλεται εν μέρει, στην ιδιαίτερα σύνθετη χημική σύσταση του ελαίου της.
Η λεβάντα είναι φυτό εξισορροπιστικό.
Βοηθάει τον άνθρωπο να βρει τη μέση οδό και έτσι, είναι κατάλληλη για την καταπολέμηση της νευρικότητας αλλά και της ατονίας, της κατάθλιψης αλλά και της υπερδιέγερσης.
Καταπολεμά το άγχος και την μελαγχολία, τονώνει και ξεκουράζει.
Ένα ζεστό μπάνιο, με λίγο έλαιο λεβάντας υπόσχεται το βράδυ έναν βαθύ και ξεκούραστο ύπνο.
Λίγο αιθέριο έλαιο λεβάντας σ’ ένα λάδι για μασάζ χαλαρώνει τους μυς και καθαρίζει το κεφάλι από τις έγνοιες.
Λίγες σταγόνες σε λάδι αλόη φτιάχνει ένα μείγμα που ανακουφίζει και δροσίζει το δέρμα μετά την ηλιοθεραπεία.
Αιθέριο έλαιο λεβάντας είναι εξαιρετικό και για τσιμπήματα σφήκας ή μέλισσας.
Το αιθέριο έλαιο έχει αντισηπτικές και επουλωτικές ιδιότητες.
Δοκιμάστε το αδιάλυτο σε πληγές, σε κοψίματα, σε τσιμπήματα, σε δερματίτιδα και σε κάθε φλεγμονή του δέρματος!
Είναι από τα ελάχιστα αιθέρια έλαια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν άφοβα πάνω στο δέρμα αδιάλυτα.
Εκτός από αναλγητικό είναι και αντισηπτικό.
Ανθη άγριας λεβάντας ως αφέψημα είναι κατάλληλα και για κρυώματα, βήχα, πόνους, στομάχου, κυστίτιδα.
Στην οικιακή χρήση μια-δύο σταγόνες αιθέριου ελαίου στο τελευταίο ξέβγαλμα των ρούχων ή στο νερό του σφουγγαρίσματος αφήνει μια ευωδιά φρεσκάδας πολύ πιο ευχάριστη από κάθε χημική.
Σ’ όλους αρέσει λίγη μυρωδιά λεβάντας στα ρούχα, στις ντουλάπες και τα συρτάρια εκτός από τον…σκώρο.

Λεβάντα για τον εκνευρισμό
Αν νιώθετε τα νεύρα σας τεντωμένα, καλό θα ήταν να κάνετε μια θεραπεία λεβάντας για να σας περάσει.
Φτιάξτε ένα ελαφρύ έγχυμα αφήνοντας για 5 λεπτά 50 γραμμάρια αποξηραμένα άνθη του φυτού σε ένα λίτρο κρύο νερό.
Πίνοντας 3-4 φλιτζάνια από το έγχυμα μέσα στη μέρα, το ένα οπωσδήποτε λίγο πριν από την ώρα του ύπνου, θα σας ηρεμήσει και θα πάψετε να είστε ευερέθιστοι.
Φροντίστε, όμως, να τηρείτε τη σωστή δοσολογία, γιατί η λεβάντα, λόγω της επίδρασης της στο νευρικό σύστημα, με τα αιθέρια έλαια που περιέχει λειτουργεί κατευναστικά και ηρεμιστικά.

Λεβάντα για ιγμορίτιδα
Μπορεί να μην την θεραπεύει άλλα αποτελεί ένα ευχάριστο τρόπο αντιμετώπισης που προσφέρει παράλληλα σημαντική ανακούφιση από τα δυσάρεστα συμπτώματα που συνοδεύουν μια κρίση ιγμορίτιδας.
Βράστε δύο φλιτζάνια νερό, προσθέστε το χυμό δύο λεμονιών, πιπέρι, ένα κουταλάκι θαλασσινό αλάτι και μια χούφτα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα λεβάντας.
Στη συνέχεια, πριν κρυώσει το μείγμα, σκύτε πάνω από τη γαβάθα, σκεπάστε το κεφάλι σας με μια πετσέτα και κάντε για αρκετή ώρα εισπνοές.

Λεβάντα για τον πονόδοντο
Α ν σας πιάσει πονόδοντος ή νευραλγία των δοντιών μέσα στη νύχτα και ψάχνετε κάτι που θα σας ανακουφίσει, θυμηθείτε τις καταπραϋντικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της λεβάντας.
Μπορείτε να κάνετε στοματικές πλύσεις με αφέψημα (20 γραμμάρια αποξηραμένα λουλούδια ή 40-50 νωπά που θα βράσετε για 15-20' σε 1/2 λίτρο νερό) ή κομπρέσες, που θα εφαρμόσετε πάνω στη πονεμένη περιοχή ή εξωτερικά στο σαγόνι ή στο μάγουλο .

Λεβάντα για το ξηρό έκζεμα
Η λεβάντα χρησιμοποιείται ευρύτατα στη δερματολογία ήδη από την αρχαιότητα, επειδή το δραστικό συστατικό της, ένα αιθέριο έλαιο που λόγω της σύστασής του έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, εμποδίζει την επιμόλυνση των πληγών.

Αν θέλετε να σβήσουν γρήγορα οι πληγές από έρπη, μπορείτε να φτιάξετε μία απλή λοσιόν από άνθη λεβάντας.
Ρίξτε μία χούφτα άνθη (φρέσκα ή ξερά) σε 1 λίτρο ελαιόλαδο και αφήστε το βάζο στον ήλιο για 3 μέρες.
Επαναλάβετε τη διαδικασία μέχρις ότου το ελαιόλαδο αποκτήσει έντονη μυρωδιά λεβάντας και κάνετε με αυτό τακτικές επαλείψεις στα σημεία όπου είχε εμφανιστεί ο έρπης.

Λεβάντα για λαρυγγίτιδα
Για να ανακουφιστείτε από τα συμπτώματα μιας λαρυγγίτιδας, ρίξτε 50γρ. λουλούδια λεβάντας σε 1 λίτρο βραστό νερό και αφήστε τα 15 λεπτά.
Όταν υποφέρετε από λαρυγγίτιδα, πίνετε 3 φλιτζάνια τη μέρα από αυτό το αφέψημα με όσο μέλι θέλετε.
Το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα καλύτερο αν το πίνετε όσο πιο ζεστό μπορείτε.

Ηρεμεί το νευρικό σύστημα, μειώνει την πίεση, είναι χαλαρωτικό. - Διευκολύνει την έμπνευση.

- Δοκιμάστε το για αϋπνία, άγχος, ημικρανία και πονοκέφαλο.

- Απελευθερώνει από τη συναισθηματική πίεση, φέρνει εσωτερική ηρεμία, αυξάνει τη συνειδητοποίηση, φέρνει σταθερότητα και μονιμότητα.

- Ιδανική για τα παιδιά!

- Μια σταγόνα στο μαξιλάρι για ήσυχο ύπνο.

- Αντικαταθλιπτική, βοηθά στην αντιμετώπιση ψυχολογικού σοκ και την ένταση της ημέρας. - Είναι φυσικό αντιβιοτικό.

- Απομακρύνει τα κουνούπια.

- Ενδείκνυται για κράμπες στο ηλιακό πλέγμα (περιοχή του θώρακα), αρρυθμίες, μυϊκούς πόνους, ακμή.

- Η λεβάντα η αληθινή δεν έχει καμία παρενέργεια.

Η πλατύφυλλος λεβάντα, λόγω της περιεκτικότητάς της σε κετόνες, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται από εγκύους και μικρά παιδιά παρά μόνο εξωτερικά σε εγκαύματα.

ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Η λεβάντα έχει καταπληκτικά αποτελέσματα στην περίπτωση της ακμής (ιδιαίτερα η πλατύφυλλος).
Μπορείτε να βάλετε 1 σταγόνα απευθείας πάνω σε κάποιο σπυράκι.
Μπορείτε, επίσης, να κάνετε μια μάσκα από λεβάντα και άργιλο. Χρησιμοποιήστε μια κουταλιά σκόνη αργίλου, ανθόνερο λεβάντας ή κάποιο έλαιο βάσης (π.χ. αμυγδαλέλαιο, τζοτζόμπα) και 2-3 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας.
Αφήστε το λίγα λεπτά μέχρι να στεγνώσει και ξεβγάλτε με νερό.
Επαναλάβετε 2-3 φορές την εβδομάδα.

ΧΑΛΑΡΩΤΙΚΟ ΜΠΑΝΙΟ
Μετά από μια μέρα γεμάτη στρες, ένα μπάνιο με λεβάντα είναι ό,τι καλύτερο.
Ανακατέψτε 1 κουταλιά της σούπας μέλι και 1 κουταλιά λάδι τζοτζόμπα με 10 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας και ρίξτε το μείγμα μέσα στην μπανιέρα σας.

ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΫΠΝΙΑ
Ψεκάστε τα σεντόνια σας ή τις μαξιλαροθήκες με ανθόνερο λεβάντας ή ρίξτε λίγες σταγόνες αιθέριο έλαιο κάτω από το μαξιλάρι. Μπορείτε, επίσης, να βάλετε 1-2 σταγόνες στο ηλιακό πλέγμα (θωρακική περιοχή) και στην περιοχή της καρδιάς λίγο πριν κοιμηθείτε.

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΝ (ΑΠΟ 2 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩ)
Μπορείτε να ψεκάσετε τα σεντόνια και το χώρο τους με ανθόνερο λεβάντας.
Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε αιθέριο έλαιο στο μπάνιο τους, διαλύστε το σε μέλι ή σε κάποιο έλαιο βάσης και ρίξτε το στο νερό.
Μετά το μπάνιο τους, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λίγες σταγόνες λεβάντας με κάποιο έλαιο βάσης για μασάζ στο σώμα τους (π.χ. 10ml αμυγδαλέλαιο και 5-8 σταγόνες αιθέριο έλαιο αληθινής λεβάντας).

ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΥΣ
Κάντε μασάζ με λίγες σταγόνες λεβάντας στους κροτάφους, τον αυχένα και στην περιοχή του μετώπου ανάμεσα στα φρύδια (μεσόφρυο).

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ
Μία σταγόνα αιθέριου έλαιου λεβάντας 2-3 φορές την ημέρα στην περιοχή της καρδιάς και στην εσωτερική μεριά του αριστερού καρπού μπορεί να βοηθήσει.

ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΑΎΜΑΤΑ
Βάλτε μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο από λεβάντα πλατύφυλλο αδιάλυτο, κατευθείαν πάνω στην πληγή. Επαναλάβετε μέχρι και 2-3 φορές την ημέρα μέχρι να εξαφανιστεί η πληγή.

Το ίδιο ισχύει και για τα τσιμπήματα.

Πηγή: magises.blogspot.gr

10 + 4 βότανα ανακουφίζουν από τις ρευματοπάθειες

Μια επιδημία με σοβαρές επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο, το σύστημα Υγείας και την εθνική οικονομία είναι οι ρευματικές παθήσεις. Με 2,5 εκατομμύρια Ελληνες πάσχοντες οι ρευματοπάθειες αναδεικνύονται στο συχνότερο χρόνιο πρόβλημα υγείας. Σύμφωνα με το Ελληνικό Ιδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών, αποτελούν το συνηθέστερο αίτιο απουσίας από την εργασία και το πρώτο αίτιο για τη μακροχρόνια λειτουργική ανικανότητα στον γενικό πληθυσμό, δηλαδή σε άτομα ηλικίας 19-65 ετών.
Πρόκειται για τα «αρθριτικά», ή «ρευματικά» όπως συνήθιζαν να λένε οι παλιότερες γενιές, και περιλαμβάνουν κάθε μη τραυματική και μη χειρουργική πάθηση του μυοσκελετικού συστήματος. Επίσης, στις ρευματοπάθειες συγκαταλέγονται και οι παθήσεις του συνδετικού ιστού.
Ορισμένες φορές οι ρευματοπάθειες δεν θίγουν μόνο τις αρθρώσεις, τους τένοντες, τους συνδέσμους, τους ορογόνους θύλακες, τους μυς, τα οστά και τη σπονδυλική στήλη αλλά προσβάλλουν και άλλα όργανα ή συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού, όπως π.χ. τους νεφρούς, το δέρμα, τα μάτια, τους πνεύμονες, την καρδιά, τις αρτηρίες, τις φλέβες, το ήπαρ, τον εγκέφαλο.

Οπως εξηγούν οι ειδικοί οι ρευματοπάθειες προσβάλλουν συχνότερα τις γυναίκες από ό,τι τους άνδρες, ενώ δεν αφορούν μόνο τις μεγαλύτερες ηλικίες όπως, εσφαλμένα, πιστεύεται.


Κολχικό
Αντιφλεγμονώδες, αλλά προσοχή στη χρήση του


Είναι το λουλούδι που αγάπησε η Μήδεια ή για την ακρίβεια το δηλητηριώδες βότανο που χρησιμοποίησε για να σκοτώσει, σύμφωνα με τη μυθολογία, τα παιδιά της.
Το όνομά του προέρχεται από τον τόπο όπου φύτρωνε, τη μυθική Κολχίδα.

Είναι ένα δηλητηριώδες φυτό -και για τον λόγο αυτό η χρήση του θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή-, το οποίο έχει σημαντικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Το εκχύλισμά του θεραπεύει την ουρική αρθρίτιδα, κάτι το οποίο ήταν γνωστό από την εποχή του Διοσκουρίδη τον 1ο αι. μ.Χ.

Κουρκουμάς ή χρυσόριζα
Εμποδίζει την εμφάνιση της αρθρίτιδας

Χρησιμοποιείται τα τελευταία 2.500 χρόνια -ιδιαίτερα στην Ινδία- όχι μόνο ως μπαχαρικό αλλά και ως φάρμακο.

Πρόσφατες έρευνες, όμως, έχουν εκπλήξει τους επιστήμονες για τις σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες του κουρκουμά αλλά και την προληπτική δράση που φαίνεται πως αναπτύσσει ενάντια στον καρκίνο και τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Η κουρκουμίνη που περιέχει είναι μια αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδης ουσία με δράση παρόμοια με αυτήν των αναστολέων COX-2, οι οποίοι είναι φάρμακο για την αρθρίτιδα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η χρυσόριζα εμποδίζει τόσο την εμφάνιση της αρθρίτιδας όσο και την εκδήλωση πόνων ως συνέπειά της. Συνήθως χρησιμοποιείται με τη μορφή βάμματος ή αφεψήματος.

Πιπερόριζα (τζίνζτερ)
Για τους πόνους των αρθρώσεων

Κατέχει σημαντικό ρόλο στην κινεζική ιατρική, εδώ και χρόνια όμως οι θεραπευτικές του ιδιότητες έχουν εκτιμηθεί και από τον δυτικό πολιτισμό.Σύμφωνα με τις έρευνες, η πιπερόριζα μεταξύ άλλων ιδιοτήτων της αναπτύσσει αντιφλεγμονώδη δράση προσφέροντας ανακούφιση από τους πόνους των αρθρώσεων.
Τα αποτελέσματα αυτά έρχεται να ενισχύσει πρόσφατη επιστημονική έρευνα του Τμήματος Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Odense της Δανίας, σύμφωνα με την οποία η πιπερόριζα ανακούφιζε σημαντικά τους πάσχοντες από ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 56 ασθενείς που έπασχαν από ρευματοειδή αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα και οι οποίοι κατανάλωναν συστηματικά πιπερόριζα για χρονικό διάστημα τριών μηνών έως 2,5 ετών.

Ιτιά
Θαυματουργό το έγχυμα της φλούδας

Η φλούδα και ο φλοιός της ιτιάς περιέχουν μια ουσία παρόμοια με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ της ασπιρίνης. Για τον λόγο αυτό αναπτύσσει σημαντική δράση κατά του πυρετού και των πόνων.
Είναι ένα δέντρο που συναντάται σε σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη και χρησιμοποιείτο ευρέως στην αρχαία Ελλάδα για τις αντιπυρετικές ιδιότητες του φλοιού της.
Σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες, η φλούδα και ο φλοιός της ιτιάς περιέχουν μια ουσία παρόμοια με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ της ασπιρίνης.
Για τον λόγο αυτό η ιτιά αναπτύσσει σημαντική δράση κατά του πυρετού και των πόνων. Μεταξύ των πολλών θεραπευτικών της ιδιοτήτων, η ιτιά είναι φυτό τονωτικό και χάρη στο ιτεϋλικό οξύ που περιέχει δρα κατά των ρευματισμών.
Οι βοτανολόγοι συνιστούν το έγχυμα της φλούδας της ως αντιρρευματικό και τη φλούδα των παλιών κλαδιών ως ωφέλιμη κατά της αρθρίτιδας.

Φλισκούνι
Το σπουδαιότερο αντιαρθριτικό φάρμακο

Το φλισκούνι που δρα κατά της αρθρίτιδας, συστήνεται και για την καταπολέμηση του άσθματος.Το φλισκούνι, εκτός από τις ιδιότητές του κατά της αρθρίτιδας, είναι, επίσης, χολαγωγό, αντιφυσητικό και σπασμολυτικό, ενώ συστήνεται για την καταπολέμηση των βρογχικών κατάρρων και του άσθματος.
Θεωρείτο από παλιά σπουδαίο αντιαρθριτικό φάρμακο και για τον λόγο αυτό αποκαλείτο και «μέντα ποδαγκράρια».
Ονομάζεται επίσης μέντα η υδροχαρής, επειδή φυτρώνει κατά μήκος των ποταμών, σε έλη, βάλτους και ρυάκια ενώ γενικότερα θεωρείται ότι η παρουσία του σε κάποιον τόπο μαρτυρά την ύπαρξη νερού.


Σύμφυτο
Αποκαθιστά και τα κατάγματα
Οι ιδιότητές του κατά των ρευματισμών και των οιδημάτων αναφέρθηκαν για πρώτη φορά, σύμφωνα με τους ειδικούς, στον αιγυπτιακό πάπυρο του Εμπερς το 1500 π.Χ.
Αποτελεί ιδανική λύση, σύμφωνα με όσους ασχολούνται με τη βοτανολογία, ενάντια στους ρευματισμούς, τους πόνους στα κόκαλα, τα εξογκώματα στις αρθρώσεις και τη ρευματική μυοπάθεια.
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιείται το βάμμα του σύμφυτου σε εντριβές.
Περιέχει την ουσία αλλαντοΐνη, η οποία διεγείρει την αύξηση και την επούλωση των κυττάρων των οστών και των χόνδρων όπως και όλων των κυττάρων του σώματος.
Η αλλαντοΐνη σε συνδυασμό με τις ρητίνες, τις τανίνες, τα αλκαλοειδή και το γλίσχραμα που, επίσης, περιέχονται στο σύμφυτο καθιστά το βότανο σημαντική θεραπεία στην αποκατάσταση καταγμάτων.

Αχιλλέα
Αιμοστατικό και αναλγητικό

Ονομάζεται και χιλιόφυλλο και είναι πασίγνωστο φυτό, αφού φυτρώνει σε αγρούς, λιβάδια, πλαγιές και ξηρά εδάφη ενώ καλλιεργείται και σε κήπους.
Οφείλει το όνομά της στον Αχιλλέα ο οποίος, σύμφωνα με τον ομηρικό μύθο, όταν τραυματίστηκε από τον Εκτορα στο πόδι έδεσε την πληγή με το συγκεκριμένο φυτό καθ΄ υπόδειξη της θεάς Αφροδίτης.
Αλλωστε ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε ως αιμοστατικό.
Οι θεραπευτικές ιδιότητές του είναι πλούσιες. Μεταξύ αυτών διακρίνονται οι αντιρρευματικές και αναλγητικές -σε περιπτώσεις αρθρίτιδας- ιδιότητες της αχιλλέας. Χρησιμοποιείται με τη μορφή κομπρέσας ή εγχύματος.

Τσουκνίδα
Με πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες

Ενα βότανο με πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες είναι η τσουκνίδα. Σύμφωνα με τους βοτανολόγους, πρόκειται για ένα αντισπασμωδικό φυτό σε περιπτώσεις ρευματισμών και ισχιαλγίας, το οποίο παράλληλα εντείνει την κυκλοφορία του αίματος και δρα θεραπευτικά σε περιπτώσεις παραλύσεων.
Τα παλιότερα χρόνια, οι πρακτικοί σύστηναν τρίψιμο με κεντρί τσουκνίδας στις πρησμένες αρθρώσεις ή εναλλακτικά κατανάλωση 4 φλιτζανιών τσαγιού τσουκνίδας ημερησίως.


Ματζουράνα
Καταπολεμά τον πόνο των ρευματισμών
Γνωστή από την αρχαιότητα, η μαντζουράνα χρησιμοποιείτο ως φαρμακευτικό φυτό από τους Αιγυπτίους και τους Αραβες, ενώ οι Σύριοι κατασκεύαζαν από αυτήν ένα δυνατό άρωμα το οποίο πωλούσαν στις Αθηναίες αριστοκράτισσες. Εχει αρκετές κοινές ιδιότητες με το θυμάρι.
Μία εξ αυτών είναι η καταπολέμηση των πόνων που οφείλονται σε ρευματισμούς.
Για τη χρήση αυτή συνήθως εφαρμόζονται κομπρέσες με ζεστό αφέψημα μαντζουράνας ή γίνονται εντριβές με αιθέριο έλαιο στα πάσχοντα σημεία.

Μαύρο σινάπι

Η παρατεταμένη χρήση προκαλεί ερεθισμό
Οφείλει τις θεραπευτικές του ιδιότητες στην ουσία σιναπέλαιο που περιέχει.
Είναι γνωστά τα θερμαντικά έμπλαστρα που φτιάχνονται από σινάπι και τοποθετούνται επί της πάσχουσας περιοχής σε περιπτώσεις ισχιαλγίας, ρευματισμών και αρθρίτιδας. Οι ειδικοί συνιστούν προσοχή γιατί η παρατεταμένη επαφή του δέρματος με το σιναπέλαιο είναι πιθανό να προκαλέσει ερεθισμό και φουσκάλες.
Το σινάπι είναι ένα αρχαίο φυτό, η παρουσία του οποίου αναφέρεται και στη Βίβλο, ενώ κατά το παρελθόν χρησιμοποιείτο ευρέως ως μπαχαρικό από τους αρχαίους Ελληνες, τους Ρωμαίους αλλά και λαούς της Κεντρικής Ευρώπης.

Ονωνις
Φτιάξτε αφέψημα από τη ρίζα του φυτού

Ελκει το όνομά του από τον συμπαθή γάιδαρο (όνο), αφού αποτελεί μια από τις αγαπημένες του τροφές. Το βότανο ονωνίς είναι αυτοφυόμενο στην Ελλάδα, έχει τριγωνικά φύλλα και πολλά αγκάθια. Οι ρίζες του εμφανίζουν αντιρρευματικές και διουρητικές ιδιότητες. Για την καταπολέμηση των επίμονων ρευματισμών συστήνεται αφέψημα από τη ρίζα του φυτού.

Ερυθραία (κενταύριο)
Το κενταύριο ανήκει στην οικογένεια Γεντιανωδών (Gentianaceae), με κοινή ονομασία ερυθραία, θερμόχορτο, άγρια κίνα, ριγόχορτο. Ερυθραία (Erythreaea centaurium)
Γνωστό με την ονομασία θερμόχορτο, άγρια κίνα και ριγόχορτο. Δραστικό συστατικό του φυτού αυτού, είναι η πικρή του ουσία.
Φυτό ετήσιο ή διετές , με ποικίλη μορφή , η ερυθραία βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη , όπου είναι διαδεδομένη στα λιβάδια, τους χέρσους τόπους τα ξέφωτα των δασών , ενώ ευδοκιμεί και στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας
Ιδιότητες: Το τσάι του έχει τονωτικές ιδιότητες. Βοηθά στην καταπολέμηση των πόνων της περιόδου και είναι ταυτόχρονα και καθαρτικό. Βοηθά σημαντικά στις παθήσεις του στομάχου και τη δυσπεψία. Ανοίγει την όρεξη. 
Είναι πολύ πικρή και χορηγείται ως αντιπυρετικό, για την αναιμία, τα αρθριτικά, την υπέρταση και την πέτρα στους νεφρούς. Είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του φουσκώματος της κοιλιάς και τις καούρες.
Πρέπει να αποφεύγονται οι μεγάλες δόσεις γιατί προκαλούν δυσάρεστα αποτελέσματα (στομαχόπονους, εμετούς και διάρροια).

Ερίγκερο

Φυτό που απαντάται στη Βόρεια Αμερική , καθώς και σε όλη την Ευρώπη , κοινό σε χέρσα εδάφη , αναχώματα, χαλάσματα, καθώς και μέσα στις καλλιέργειες , το ερίγκερο φυτρώνει και σε ανάλογους τόπους της χώρας μας. Είναι ποώδες , ετήσιο φυτό, με όρθια στελέχη, χνουδωτό, με διακλαδώσεις .Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, στενά και πολλά, με χρώμα γκριζοπράσινο.Τα άνθη του σχηματίζουν μικρά κεφάλια με ανθίδια γλωσσοειδή, υπόλευκα και σωληνοειδή κίτρινα. Το βρίσκουμε από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο ακόμη και μέσα σε καλλιεργημένα χωράφια, έχει χνουδωτή υφή και πολλά κλαδιά. Εχει γκριζοπράσινα φύλλα, τα οποία περιέχουν αιθέριο έλαιο, ενώ τα άνθη του είναι μικρά και συνήθως κίτρινα. Χρησιμοποιείται ως αφέψημα για το λουμπάγκο, τους ρευματισμούς, τις αιμορροΐδες, είναι διουρητικό και αντιδιαρροϊκό.

Γωλθερία-Gaultheria procumbens
Η Γωλθερία χρησιμοποιείται κυρίως για το έλαιο της, που είναι πλούσιο σε σαλικυλικό μινθύλιο.
Αυτή η ουσία είναι η βάση της ομάδας των ασπιρινών και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τη δράση της Γωλθερίας στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής στους οξείς ρευματισμούς.
Συνήθως χρησιμοποιείται εξωτερικά, σαν υγρό για εντριβές, για τη θεραπεία χρόνιων μορφών μυϊκών και σκελετικών προβλημάτων, όπως η οσφυαλγία και η ισχιαλγία.
Εσωτερικά έχει χρησιμοποιηθεί για τη διουρητική και εμμηναγωγική του δράση. Αναφέρεται και σαν γαλακταγωγό.
Παρασκευή και δοσολογία: Έγχυμα: ρίξτε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού φύλλα και αφήστε το για 10-15 λεπτά.
Το ρόφημα αυτό πρέπει να πίνεται τρεις φορές τη μέρα.
Κατάπλασμα και υγρό για εντριβές.



Πηγή: www.ethnos.gr 
και: www.phyto.gr